AğaçYetiştiriciliği

Organik bahçe hobi ağaç yetiştiriciliği ve organik tarımcılığa giriş



Altın çilek, ortası kahverengi olan sarı çiçeklere sahip bir bitkidir. Aynı ismi taşıyan meyvesi ise olgunlaştıktan sonra sarımtrak rengini almaktadır. Bu meyve birçok toprak tipinde yetişmekle birlikte en önemli özelliği çorak topraklarda da verim verebilmesidir. Altın çilek, büyüme aşamasında suya normalden fazla gereksinim duyar. Bitki olarak çok kırılgan ve hassas bir yapıya sahiptir. Altın çilek’in acutifolia, alkekengi, angulata, angustifolia, arenicola, carpenteri gibi başlıca çeşitleri bulunmaktadır.

Türkiye'de de artık mango yetişebiliyor. Antalya'nın Manavgat ilçesine 6 ay önce dikilen tropikal mango ağacı, meyve vermeye başladı.

Manavgat Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğü, Batı Akdeniz Kalkınma Ajansı'nın (BAKA) sağladığı destekle ilçede 6 bölgeye 175 mango fidanı dikti. Mango fidanlarından bazıları meyve verdi. Manavgat Kaymakamı Emir Osman Bulgurlu ve İlçe Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürü Birol Tuncel, Yavrudoğan köyünde mango yetiştiren Mehmet Özden'in bahçesinde inceleme yaptı. Kaymakam Emir Osman Bulgurlu, Antalya Valisi Dr. Ahmet Altıparmak öncülüğünde diktikleri mangoların meyveye durmasının sevincini yaşadıklarını söyledi. Türkiye'de ilk mango meyvesi yetiştirme denemesinin Manavgat'ta yapıldığı bilgisini veren Bulgurlu, bunun da başarıya ulaştığını kaydetti.

Mango ağaçları, genellikle tohumdan fidan yetiştirmek ve bunları aşılamak şekliyle üretilir. Sayıları bilinmemekle beraber bir kaç çeşit doğrudan doğruya tohumdan da üretildikleri durumda da özelliklerini korurlar. Bu durumda tohumlar önce yastıklara dikilerek fidan yetiştirilir ve bunlar 8-12 aylık oldukları zaman 7,5-10 X 7,5-10 m. aralıklarla bahçelere şaşırtılır. Aşılanmak şekliyle yapılan üretmelerde ise; tohumlardan elde edilen fidanlar, ortalama 2-3 yaşına girdikleri ve yahut da gövdelerinin çapları 2,5 cm.e geldiği zaman aşılanırlar.

Hindistan'ın bu meşhur meyvesi hakkında Avrupa'lıların düşünceleri çok değişiktir. Bunlardan bazıları kokusunun neft yağına benzediğinden, Mangodan hoşlanmadıklarını ve bazıları da Mango gibi koktuğu için neft yağını sevmediklerini söylerler. Gerçekten, ilk defa yendiği zaman keskin kokusu insanda meyvenin üzerine gaz dökülmüş hissini bırakır ise de; alışıldıktan sonra bu koku hissedilmemektedir.

Anavatanı Hindistan olan mango dünyaya Hindistan'dan yayılmıştır. İngilizce ve türkçe "mango" kelimesi Tamil kelimesi olan māṅgai ya da mankaykelimesinden türetilmiştir Mango ağacı(Mangifera indica L.) 35-40 metre yüksekliğe ulaşan 10 metreye kadar taçlanabilen uzun ömürlü bir ağaçtır. Öyle ki 300 yıldır meyve verebilir türlerine de rastlanmaktadır.

Yerel marketler için tam olgunluk aşamasında ve uzak mesafe marketler için %75-80 olgunluk aşaması kesilmelidir. Hasat keskin bir bıçak ile, meyve sapı 5-7 cm meyve üzerinde bırakılarak yapılmalıdır. Taç yaprakları temizlenmelidir. Meyve üzerinde herhangi bir mekanik zedeleme meyvenin hızlı çürümesine neden olabilir. Dolayısıyla, meyve hasadında büyük bir özen gereklidir.

Ananas gelişme ve büyüme döneminde oldukça fazla su isteyen bir bitkidir. Yetiştirildiği bölgelerde Ağustos ayı başından itibaren verilen uyandırma suyu ve kış mevsimi yağışlarının başlangıcına kadar olan dönemde düzenli ve yeterli miktarlarda su ister. Kış mevsiminde ise gerekli su ülkemizde genellikle yağışlardan sağlanır. Özellikle hasat döneminde yağışlar yetersiz ise mutlaka sulama yapılmalıdır. Susuz kalan bitkilerde verim ve kalite düşer. Sulama işlemi genellikle karıklara sulama yapılmalıdır. Ağır karakterli topraklarda aşırı su vermemek gerekir. Aşırı su kök çürümelerine neden olur.

Ananas tohumuyla veya bitkilerin kök ve kök boğazlarından oluşan dip sürgünleri ile üretilir. Halk arasında bu sürgünler piç olarak adlandırılmaktadır. Generatif üretim şekli olarak bilinen tohum ile üretimde dikkatli olunmaz ise ananas yetiştiriciliğinde, büyük oranda oluşan yabancı döllenme ve açılma nedeniyle çeşit özelliğini kaybederek atavizm yani yabanileşme meydana gelir. Bu nedenle ananas üretiminde vegetatif üretim şekli olan dip sürgünleri ile yapılan üretim şekli kullanılır.

1- Marketten bir tane anans alıyoruz. Ananas tohumunu evmizde yetiştirmemiz oldukça zor olduğu için hazır bir fide yapmamız bize zaman kazandırır.

2- Aldığımız ananas meyvesini yaprak ve meyve tarafından bir bıçak yardımıyla ayırıyoruz. Ayırırken yaprak kısmını meyveyide katıyoruz. Aşağıdaki video da olduğu gibi.

Ananas çok yıllık bitki olması nedeniyle derin bünyeli, humusça zengin ve iyi drene edilmiş topraklardan hoşlanır. Çok hafif karakterli, kumlu veya çok ağır karakterli toprakları sevmez. Hafif kumlu topraklarda daha erken verim alınması ve erkencilik sağlanması yanında başların küçük kalması ve verimin azalması ve erkencilik sağlanması yanında başların küçük kalması ve verimin azalması en önemli dezavantajdır. Bu tip topraklarda çok iyi sulama yapılmalıdır.

Ege, Marmara ve Akdeniz bölgelerinde hüküm süren ılık ve nemli iklim şartları ananas yetiştiriciliği için son derece elverişlidir. Ananas en iyi, yoğun yağış alan bölgelerde yetiştirilir. Ortalama yıllık ortalama 1500 mm yağış alan bölgelerde ananas yetiştirilebilir.
Bunun yanında iyi bir hava nemi ve sulama koşulları sağlanmalıdır.

Ananas suyunun dünya pazarı iyi bir payı vardır. Ananas meyve ve meyve suyuna da endüstriyel talep vardır. Bu meyve A ve B vitaminince zengin ve kalsiyum içeren iyi bir kaynaktır. Ayrıca fosfor ve demir içerir. Ananas en bilinen popüler tropik meyveler arasında yer alır. Ananasın orijini Amerika kıtası, muhtemelen Brezilya ve Paraguay dır. Ticari bir meyve olarak tropikal ve subtropikal bölgelerde boyunca yayılır.

Dünyanın önemli ananas yetiştiricisi ülkeleri Hawai Adaları, Filipinler, Malezya, Tayland, Brezilya, Gana, Kenya, Meksika, Tayvan, Güney Afrika, Avustralya, Porto Riko ve Hindistan dır. En büyük ananas yetiştiricisi Hindistan'dır. 2001–02 sırasında, Hindistan ta 80.000 Hektar alanda ve 1,26 milyon ton ananas üretilmiştir. Hindistan, dünya toplam ananas üretiminin fazla % 8 den fazlasını üretmektedir.

Çok yıllık çalı formunda büyüyen pepino bitkisi, literatürdeki bilgilere göre deniz seviyesinden 800-2700 m yüksekliklerde, 15-25 OC ve %60-80 oransal neme sahip alanlarda yetiştirilebilmektedir. Ancak sıcak- kurak ve soğuk hava koşullarına oldukça duyarlıdır. Suyu çok sever.Yaz aylarında haftada 2-3 kez sulanması gerekir.
Tohumdan üretim şansı çok az olan bu türün, kolay köklenme şansına sahip olması nedeniyle üretimi genellikle çelik ile yapılmaktadır. Doku kültürü teknikleri ile yoğaltımı oldukça kolaydır.

Ticari anlamda sera üretimi önerilir.Gece gündüz sıcaklık farkı fazla olmayan ılıman bölgelerimizde ( Karadeniz , Ege , Marmara , Akdeniz )bahçe üretimi yapılabilir.Hatta içanadolu ve Trakyada da müspet sonuçlar alınmıştır. Pepino soğuğa karşı duyarlı olup, 0º de bitki gövdesi zarar görür, -5º de tamamen kurur.

Fide ile üretilip , meyvelerin belli bir büyüklüğe ulaşıncaya kadar bol su verilir.Olgunlaşma döneminde su verme azaltılır.Bol güneş ve temiz havayı sever.Kapalı ortamlarda (Oda, Limonluk gibi )bitki büyür ancak meyve vermez.Güneşe bakan açık balkonlarda 7-10 numaralı saksılarda yetişip meyve verebilir.

Sponsorlu bağlantılar


Son yorumlar