Ağaç meyve vermeye başladıktan sonra her iki üç yılda bir ağaçlar budamaya ihtiyaç duyarlar.Ağacın verimliliğini muhafaza edebilmek için sürgünler sürekli olarak seyreltilmelidir.Toprak işlemeyi zorlaştıracak olan düşük dallar kaldırılır.Bu arada ağacın merkezindeki zayıf dalların bazıları da kaldırılır.

Geç gelişen kedicikler zayıf dallar üzerinde oluşur.Bu kedicikler polenlerini geç dağıtacakları için ,geç açan çiçekleri tozlaşabilirler. Bu da hem üzerinde bulunduğu ağacın hem de diğer ağaçların daha fazla meyve vermesine yardımcı olacaktır.
Yetişkin ağaçlar yoğun budamadan yararlanırlar.Bu ağaçlar bazen o kadar uzundurlar ki ,uçta ihtiyaç duyulan seyreltmeyi yapabilmek için mekanik budama kulesine ihtiyaç duyulur.

Ana dalları kuvvetlendirmek için birçok dal 30-60 cm'den kesilir.Aşağı doğru büyüyen yan dal mutlaka kesilmelidir.Bu kesim ana dalın dengesini korumuş olur.Böyle bir budama kesim noktasına yakın yeni sürgünlerin büyümesini teşvik eder.Böylece daha fazla güneş ışığı ağacın alt kısmına girebilecektir.
Ağacın büyümesine ve ışık dağılımına bağlı olarak bu budama her 3-5 yılda bir tekrarlanır.

Budama sırasında dalların yastıkları (her dalın tabanındaki omuz benzeri güçlü yapı) mutlaka korunmalıdır.Bu alan özel hücreleri ihtiva eder.Bu hücreler besin maddelerince zengin oldukları için,budama yaralarının kolay kapanmasına imkan verirler.Böylece dalın yaralanmış yerden başlayarak öze doğru çürümesini önlerler.
Kış zararına uğramış ağaçların kuruyan dalları,canlı dokuya kadar ulaşacak bir kesime ihtiyaç duyarlar.Dondan sonra bütün yıl beklemek gerekir.Böylece zararın ulaştığı yeri belirlemek daha kolaydır.Bu durumda canlı odun kesilmemiş ve elde tutulmuş olur.Yukarı büyüyen dalların kesimi bir yan dalın üzerinden yapılmalıdır.Yağmur sularının akışını kolaylaştırmak için bu kesimlerin meyilli yapılması gerekir.

Cevizlerin ölü veya kuruyan dalları kaldırmak,çiçeklenme ve meyve vermeyi düzene sokmak ,ağacı istenen şekillerde terbiye etmek için budanır.

Budama ihtiyacı çeşide ,çevreye ve ağaçları yetiştirme amacına bağlıdır.

Yetişkin ceviz ağaçlarında kuvvetli spur gelişimi ,dişi çiçek oluşumunu ve iri meyve ve gelişimini teşvik eder.

Budamayla birçok büyüme noktası kesileceği için sürgün/kök oranı düşer.Kalan gözler daha yüksek oranda karbonhidrat yüklenir;mineral madde sağlayan daha fazla kök bulunmuş olur.
Budamayla düzene giren taç ağacın üzerindeki spurların daha iyi ışıklamasına imkan verir.

Budama ceviz ağaçlarının büyümesini kontrol altına alır,sürgün gelişmesini canlandırır,ağaç iriliğini ve depolanmış besin madde miktarını azaltır. Fakat yaprak alanı azalmaz.Gelişme için kullanılan karbonhidratları üreten yer yapraklar olduğu için yeniden eski durumuna dönülür.

Bir ağacın tacı bitki büyümesini düzenleyen bir fabrika gibidir.Tacı kaldırırsak ağacı öldürmüş oluruz.Daha büyük bir taç geliştirirsek ,bitki daha hızlı büyür.

Tam olarak güneşe maruz kalmış genç ağaçlarda yeterli su ve besin maddesi varsa herhangi bir toprak kısıtlaması da yoksa büyüme doğrudan aktif yaprak yüzeyi ile ilgilidir.

Yaprak yüzey alanını sınırlayan herhangi bir faktör bodurlaşmada etkili olur ve genellikle erken gelişmeyi engeller.Bu durumda yapılacak şey ağacı mümkün olan en az budamayla şekillendirmektir.
Bir ağacın uzunluğuna büyümesi ,sadece süren dalların ucunda olur.Şayet uç kesilirse sürgün gelişimi gövde üzerindeki yeni bir tomurcuğun sürmesinden meydana gelecektir.